nu ja, recupereren is veel gevraagd, als in het weekend weer zoveel te ontdekken valt.
zaterdag kon ik mee met bas en de jonge gasten van de familie, bij een neef op het platteland die paarden verzorgd.
we hebben hem zien een paard temmen (marlboro-feeling), gebarbecued, gezongen en gegitaard bij kampvuur, gedanst en gelimbood :)
en dit alles bij volle maan..
we konden eig blijven slapen, maar we zijn toch naar huis gegaan, omdat we zondagmorgen vroeg opgestaan zijn om naar de watervallen van san jeron (1 uur van cuenca) te gaan. (samen met 5 belgen en 1 eucadoriaanse; saf, lien, mieke, lieselotte en monica) (je moet vroeg, want in de namiddag is het er 1 grote mistbedoening, en er zijn paadjes waar je soms liever niet naar beneden kijkt)
we hebben er meer gewandeld dan in ons weekend naar vilcabamba :) leuk!
én avontuur, want net als we bij de bovenste (geluk bij ongeluk?) waterval kwamen, besloot lieselotte te vallen en wonde te krijgen boven haar rechterwenkbrauw.
gelukkig zonder meer erg, en konden we nog 1.5 uur afdalen tot in san jeron, alwaar in de plaatselijke publieke kliniek, een artse in haar ´rural´jaar er een kunstwerkje van gemaakt heeft met ethilon 6/0, 4 puntjes. (ik had er eig ook goesting in, maar soit:) het was trouwens een mooi, proper, recht wondje.
nu zit ze wel met een serieus blauw oog.
(het zwemmen onder de waterval hebben we maar gelaten.)
en zeggen dat we eerst weer ver wilden reizen naar riobamba.. op bezoek bij patricia. (6uur rijden)
We hebben riobamba dan maar laten overkomen naar cuenca. (en dat is gebeurd met de nodige foute afspraken.. ze heeft bij aankomst snachts voor ons deur staan roepen, want er is geen bel.. gelukkig kon ze bij een lieve ecuadoriaanse familie slapen)
Zij is ook geneeskundestudente die we leren kennen hebben op vliegtuig. (lieselotte gaat ermee naar galapogos)
zij doet stage in een kliniek, waar naast de gewone, er ook een consultorio is voor shamanisme (vnml rituele reinigingen) en voor homeopathie! een unieke samenwerking als je het mij vraagt.
riobamba is ook duidelijk minder goed voorzien qua infrastructuur dan cuenca, alhoewel ook nog 150.000 inwoners. er wonen ook procentueel meer indigenos.
een dag later is ze dan toch goed gearriveerd bij ons, en zo komt het dat ik weeral mijn bed kwijt ben :)
tot de volgende!
stijn.
martes, 10 de febrero de 2009
ja, waar zaten we?
weer een weekje verder. op pediatrie dus.
de eerste week pediatrie beetje verdwaald gelopen. aanpassen aan nieuwe omgeving, maar op de kliniek is het niet zo bijster interessant, zo heb ik de eerste dagen ondervonden.
toch niet voor volledige dagen. smorgens is er de toer met de dokter, en kan ik nog wat helpen aanvullen van het dossier (evolutie en klinisch onderzoek) en de dagelijkse voorschriftjes schrijven. maar dan houdt het een beetje op, en is het wat verdwaald lopen.
de studenten hier hebben wel nog hun werk met het maken van epicrisissen (soort ontslagbrieven), maar daar kom ik wat van onderuit, alhoewel het nog interessant is om casussen te zien en spaans te leren. ik kijk dus maar wat mee over hun schouder.
bijkomend is dat er deze week geen les gegeven werd smiddags aan de internos, omdat ze veel te veel achter zitten met hun epicrisissen, en als ze ze niet tegen de deadline indienden, er sancties gingen volgen.
en ook, ik loop wat ziekjes rond (die kleine snotneuzen!), denk ik, in combinatie met wat opgestapelde oververmoeidheid.
vandaar een beetje een aardige week achter de rug. nu dus beetje proberen te recupereren, en ook beetje meer naar emergencia proberen te gaan; waar er meer gebeurt (60 tot 80 pediatrische! patienten per dag) en meer aanleunt bij eerstelijnsgeneeskunde.
kheb trouwens in mijn wacht al direct 2x kunnen hechten (mijn nacht kon al niet meer stuk:), wat orthopedische (on)gevallen, wat pneumonien, diarrees en (ook hier!) overongeruste, shoppende mama's.
de eerste week pediatrie beetje verdwaald gelopen. aanpassen aan nieuwe omgeving, maar op de kliniek is het niet zo bijster interessant, zo heb ik de eerste dagen ondervonden.
toch niet voor volledige dagen. smorgens is er de toer met de dokter, en kan ik nog wat helpen aanvullen van het dossier (evolutie en klinisch onderzoek) en de dagelijkse voorschriftjes schrijven. maar dan houdt het een beetje op, en is het wat verdwaald lopen.
de studenten hier hebben wel nog hun werk met het maken van epicrisissen (soort ontslagbrieven), maar daar kom ik wat van onderuit, alhoewel het nog interessant is om casussen te zien en spaans te leren. ik kijk dus maar wat mee over hun schouder.
bijkomend is dat er deze week geen les gegeven werd smiddags aan de internos, omdat ze veel te veel achter zitten met hun epicrisissen, en als ze ze niet tegen de deadline indienden, er sancties gingen volgen.
en ook, ik loop wat ziekjes rond (die kleine snotneuzen!), denk ik, in combinatie met wat opgestapelde oververmoeidheid.
vandaar een beetje een aardige week achter de rug. nu dus beetje proberen te recupereren, en ook beetje meer naar emergencia proberen te gaan; waar er meer gebeurt (60 tot 80 pediatrische! patienten per dag) en meer aanleunt bij eerstelijnsgeneeskunde.
kheb trouwens in mijn wacht al direct 2x kunnen hechten (mijn nacht kon al niet meer stuk:), wat orthopedische (on)gevallen, wat pneumonien, diarrees en (ook hier!) overongeruste, shoppende mama's.
lunes, 2 de febrero de 2009
pediatría
gedag,
ondertussen beland op pediatrie. alwaar we vooral op de kliniek staan, en ook wat op spoed. gelukkig moet ik hier niet zoveel wachten doen; enkel 1x per week, de donderdag, en de vrijdag dan salida. hier zal ik weer moeten denken, waar verloskunde vooral doen was. buiten spaans leren dan.
buiten geneeskunde is er nog altijd veel te doen: zo zijn we woensdag naar een salsabar geweest en vrijdag naar een reggaefeestje. donderdag mocht ik mee gaan eten met de gynaeclogen; een farmacie-etentje. er was gezegd 20u. ik was de enige :) ze bleven toekomen tot 21u30.. blijkbaar wordt er niet zo strict gerespecteerd als het farmacie lunches betreft. op het werk zijn ze wel stipt hoor. behoorlijk strict zelfs!
zaterdagochtend om 5u smorgens dan vertrokken op weekend! was me wel een avontuurtje. maar een leuk, want uiteindelijk hebben we alles kunnen doen wat we wouden.
we zijn naar vilcabamba geweest, met 3 ecuadorianen van op miekes werk, mieke , lieselotte en ikzelf.
die van op het werk kon een grotere jeep huur-lenen van een 'goeie' vriend. bleek na een tijdje rijden dat hij steeds oververhitte... geen afkoelwater meer! na een aantal keren stoppen en water hervullen, blijkt bij nader onderzoek dat het (plastiek) waterreservoir zo lek als een zeef is! aangetast door het zuur van de batterij die ernaast staat. dit kon niet recent zijn... we hebben dit nog proberen te herstellen bij de lokale 'garagist' onder de baan, met een soort plasticine. maar geen doen aan. daar stonden we dus, halverwege.. 5-6 uur rijden in totaal.
dan maar gelift, en de auto achtergelaten, samen met de chauffeur.. beetje pijnlijk, maar goed. detail was ook dat hij die nacht praktisch niet geslapen had en gedronken..
in 2 groepen zijn we elk met een camioneke tot aan loja geraakt, dicht bij bestemming. aangename chauffeur, leuk gezelschap. aangekomen in loja ontmoeten we terug lieselotte en mieke, en blijkt dat de chauffeurs van hun camion mee willen op weekend naar vilcabamba! het zijn 2 jonge gasten uit cuenca. we hebben dus de rest vant weekend doorgebracht achteraan in de gesloten laadbak :) met de deur open om licht en landschap te zien.
in vilcabamba uiteindelijk nog een leuk hotelleke gevonden, na vele volzette deuren op dat latere uur.. en dus nog kunnen zwemmen! leuker een koud zwembad dan een koude douche :)
zondag toch nog kunnen doen waarvoor we kwamen; een wandeling in het nationaal park. onze tochtgenoten waren blijkbaar toch niet zo dapper, want halverwege zijn ze teruggekeerd, wegens uitgeregend en doorweekt. lieselotte en ik hebben toch tussen 2 wolken in kunnen genieten van het landschap bovenaan de top!
uiteindelijk was het dus maar een wandelingetje van nog geen 3 uren, waarvoor bijna een heel weekend in de camion, maar we hebben ook veel gezien van ecuadors landschap en het leven langs de panamericana ecuadoriana.
morgen mogen we op bezoek in een ander ziekenhuis (van het IESS Instituto Ecuadoriano de Seguridad Social, van de staat dus, voor als je een ziekteverzekering hebt via je je werk) (het onze is publiek= gratis in gerechtvaardige gevallen).
daar doet narina trouwens stage; een duitse met turkse roots ( wie had dat gedacht, turks in ecuador). net uit het middelbaar, wil geneeskunde doen, maar komt hier eerst eens kennis maken. ze heeft hier een fantastische ervaring; ze volgt al volledig mee met de dokters, doet ook hechtingen, mag bij operaties assisteren,.. ook een heel energieke persoon.
zij leeft trouwens samen met andere buitenlanders, vooral gringos; americanos, maar ook enkele duitse, èn nog een belg! saf; doet stage (8maand) als psycholoog uit leuven, op de universiteit. leuke gast!
hasta luego!
ondertussen beland op pediatrie. alwaar we vooral op de kliniek staan, en ook wat op spoed. gelukkig moet ik hier niet zoveel wachten doen; enkel 1x per week, de donderdag, en de vrijdag dan salida. hier zal ik weer moeten denken, waar verloskunde vooral doen was. buiten spaans leren dan.
buiten geneeskunde is er nog altijd veel te doen: zo zijn we woensdag naar een salsabar geweest en vrijdag naar een reggaefeestje. donderdag mocht ik mee gaan eten met de gynaeclogen; een farmacie-etentje. er was gezegd 20u. ik was de enige :) ze bleven toekomen tot 21u30.. blijkbaar wordt er niet zo strict gerespecteerd als het farmacie lunches betreft. op het werk zijn ze wel stipt hoor. behoorlijk strict zelfs!
zaterdagochtend om 5u smorgens dan vertrokken op weekend! was me wel een avontuurtje. maar een leuk, want uiteindelijk hebben we alles kunnen doen wat we wouden.
we zijn naar vilcabamba geweest, met 3 ecuadorianen van op miekes werk, mieke , lieselotte en ikzelf.
die van op het werk kon een grotere jeep huur-lenen van een 'goeie' vriend. bleek na een tijdje rijden dat hij steeds oververhitte... geen afkoelwater meer! na een aantal keren stoppen en water hervullen, blijkt bij nader onderzoek dat het (plastiek) waterreservoir zo lek als een zeef is! aangetast door het zuur van de batterij die ernaast staat. dit kon niet recent zijn... we hebben dit nog proberen te herstellen bij de lokale 'garagist' onder de baan, met een soort plasticine. maar geen doen aan. daar stonden we dus, halverwege.. 5-6 uur rijden in totaal.
dan maar gelift, en de auto achtergelaten, samen met de chauffeur.. beetje pijnlijk, maar goed. detail was ook dat hij die nacht praktisch niet geslapen had en gedronken..
in 2 groepen zijn we elk met een camioneke tot aan loja geraakt, dicht bij bestemming. aangename chauffeur, leuk gezelschap. aangekomen in loja ontmoeten we terug lieselotte en mieke, en blijkt dat de chauffeurs van hun camion mee willen op weekend naar vilcabamba! het zijn 2 jonge gasten uit cuenca. we hebben dus de rest vant weekend doorgebracht achteraan in de gesloten laadbak :) met de deur open om licht en landschap te zien.
in vilcabamba uiteindelijk nog een leuk hotelleke gevonden, na vele volzette deuren op dat latere uur.. en dus nog kunnen zwemmen! leuker een koud zwembad dan een koude douche :)
zondag toch nog kunnen doen waarvoor we kwamen; een wandeling in het nationaal park. onze tochtgenoten waren blijkbaar toch niet zo dapper, want halverwege zijn ze teruggekeerd, wegens uitgeregend en doorweekt. lieselotte en ik hebben toch tussen 2 wolken in kunnen genieten van het landschap bovenaan de top!
uiteindelijk was het dus maar een wandelingetje van nog geen 3 uren, waarvoor bijna een heel weekend in de camion, maar we hebben ook veel gezien van ecuadors landschap en het leven langs de panamericana ecuadoriana.
morgen mogen we op bezoek in een ander ziekenhuis (van het IESS Instituto Ecuadoriano de Seguridad Social, van de staat dus, voor als je een ziekteverzekering hebt via je je werk) (het onze is publiek= gratis in gerechtvaardige gevallen).
daar doet narina trouwens stage; een duitse met turkse roots ( wie had dat gedacht, turks in ecuador). net uit het middelbaar, wil geneeskunde doen, maar komt hier eerst eens kennis maken. ze heeft hier een fantastische ervaring; ze volgt al volledig mee met de dokters, doet ook hechtingen, mag bij operaties assisteren,.. ook een heel energieke persoon.
zij leeft trouwens samen met andere buitenlanders, vooral gringos; americanos, maar ook enkele duitse, èn nog een belg! saf; doet stage (8maand) als psycholoog uit leuven, op de universiteit. leuke gast!
hasta luego!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)